แบบนี้เข้ายักยอกหรือผิดสัญญาทางแพ่งครับ

[บุคคลทั่วไป]

ผู้เสียหายได้สั่งซื้อตุ๊กตาพรีออเดอร์กับผู้ต้องหา เป็นเงิน 5000 บาท โดยโอนเงินผ่าน Internet
Banking ให้แก่ผู้ต้องหา ต่อมาผู้เสียหายขอยกเลิกเนื่องจากไม่มั่นใจ กลัวว่าผู้ต้องหาจะโกง
ไม่ส่งสินค้ามาให้ จึงแจ้งให้ผู้ต้องหาทราบว่าขอยกเลิกพรีออเดอร์ที่สั่งไป ผู้ต้องหาบอกว่าจะคืนเงินให้
แต่ได้ขอผัดผ่อนและบ่ายเบี่ยง ไม่ยอมโอนเงินคืน เช่นนี้ผู้ต้องหามีความผิดฐานยักยอก หรือเป็นเรื่องทางแพ่ง หรือความผิดฐานอื่นหรือไม่


ขอสอบถามผู้รู้ครับ


ลิงก์ผู้สนับสนุน Sponsored Links

[บุคคลทั่วไป]

ถ้าบอกว่าจะคืน แต่ยังไม่มีเงินคืน ขอเวลาหาเงินก่อน เป็นเรื่องทางแพ่ง เพราะขาดเจตนาทุจริต ถ้าบอกไม่คืนเลย (ดูพฤติการณ์ประกอบ) ถือว่่ามีเจตนาทุจริต ผิดยักยอก

[พงส.shadow]

หลัก ก็ต้องดูว่ามีเจตนาแต่แรกที่จะโกงหรือหลอกลวงผู้อื่นหรือไม่ หากพิสูจน์ได้ว่าเป็นความผิดฉ้อโกงตั้งแต่แรกตาม ปอ.ม.341 ก็มีความผิดฐานฉ้อโกงได้ แต่หากไม่มีข้อเท็จจริงจากพยานหลักฐานให้ฟังได้ว่าตั้งใจหลอกลวงเอาทรัพย์สินของผู้อื่นมาตั้งแต่แรก แต่เป็นเรื่องทำสัญญาทางแพ่งต้องการผูกมัดกันตามสัญญา จึงจะเป็นความผิดทางแพ่ง และหากเป็นเรื่องสัญญาซื้อขายกันแล้ว มีการโอนเงินเป็นค่าสินค้าเป็นเรื่องการชำระหนี้ แม้ต่อมาขอยกเลิกก็เป็นเรื่องเลิกสัญญาตาม ปพพ.ม.386 และอาจตกลงเลิกสัญญากันเองก็ได้ ผลคู่สัญญาแต่ละฝ่ายจำต้องให้อีกฝ่ายหนึ่งได้กลับคืนสู่ฐานะดังที่เป็นอยู่เดิม คือก็ต้องคืนเงิน ตาม ปพพ.ม.391 หากปรากฏว่ายังไม่คืนเงินกัน บ่ายเบี่ยง ขั้นตอนนี้เมื่อพิจารณาได้ว่าเป็นเรื่องซื้อขายกันจริงดังกล่าวข้างต้นแล้ว ก็จะเป็นเรื่องผิดสัญญาทางแพ่ง ก็ต้องใช้สิทธิเรียกร้องทางศาลเรียกเงินคืนต่อไป เห็นว่าไม่ผิดอาญา ฉะนั้น จึงอยู่ที่รูปเรื่องว่าเป็นเรื่องหลอกลวงเอาทรัพย์สินผู้อื่นอันเป็นความผิดฉ้อโกงแต่แรก หรือ ตั้งใจทำสัญญากันจริง ดังกล่าวมาแล้วข้างต้น ครับ...

[บุคคลทั่วไป]

เห็นด้วยกับท่านชาโด

[บุคคลทั่วไป]

ขอขอบคุณท่าน พงส.shadow มากครับ

อย่างนี้ถ้าเกิดผู้ต้องหาไม่มีเจตนาหลอกลวง เนื่องจากเพื่อนของผู้เสียหายที่มาด้วยกันวันแจ้ง เคยสั่งซื้อสินค้ากับผู้ต้องหามาแล้ว เลยแนะนำให้ผู้เสียหายสั่งซื้อสินค้ากับผู้่ต้องหา หากไม่เข้าฉ้อโกงแล้ว ตามพฤติการณ์ข้างต้นก็ไม่เข้ายักยอกด้วยใช่มั้ยครับ


หรือเข้าตามที่ท่านอีกคนบอก

[พงส.shadow]

ยักยอก ต้องครอบครองทรัพย์สินของผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย แต่กรณีเป็นการสั่งซื้อสินค้า โอนเงินไปเป็นค่าสินค้า จึงมิใช่โอนเงินที่ยังคงสถานะเป็นของตนหรือของผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วย แต่เห็นว่าเงินนั้นย่อมเป็นของผู้ขายแล้วในฐานะชำระค่าสินค้า ผู้ซื้อไม่มีสิทธิในตัวเงินนั้นอีกต่อไป เนื่องจากข้อความที่ผู้ขายสื่อว่ามีสินค้าขาย บอกราคาขายครบถ้วนเท่ากับเป็นคำเสนอขาย หากมีผู้ซื้อสนองคำเสนอนั้นย่อมเกิดสัญญาซื้อขายขึ้นได้ และเป็นสัญญาระหว่างบุคคลซึ่งอยู่ห่างกันโดยระยะทางย่อมเกิดเป็นสัญญาขึ้นแต่เวลาเมื่อคำบอกกล่าวสนองไปถึงผู้เสนอนั่นเอง ในระหว่างเพื่อโอนเงินก็ไม่อาจเรียกได้ว่าผู้ขายครอบครองเงินนั้นซึ่งเป็นทรัพย์สินผู้อื่นหรือผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยใดๆ แต่เป็นค่าสินค้าจึงเป็นของผู้ขายแล้ว เพียงแต่ผู้ขายย่อมมีหน้าที่ส่งมอบสินค้าต่อไปตามสัญญาเท่านั้น หากไม่ใช่เรื่องฉ้อโกงจึงเป็นเรื่องทำสัญญาซื้อขายกันนั่นเอง หากต่อมาผู้ซื้อขอยกเลิกพรีออเดอร์และผู้ขายตกลง จึงเป็นการเลิกสัญญาด้วยการตกลงกันเลิก ย่อมทำได้โดยใจสมัคร ผู้ขายย่อมต้องคืนเงินแก่ผู้ซื้อ ตาม ปพพ.ม.391 เห็นว่า เป็นเพียงเรื่องความรับผิดทางแพ่งอีกเช่นกัน

[สบ๔อีสาน]

แพ่ง

[พงส.shadow]

ความเห็นต้องด้วยกับท่าน สบ.4อีสาน ครับ...